«A pesar de certos avances na redución da pobreza severa, aínda quedan cuestións que nos competen a toda a sociedade civil e aos políticos e políticas», afirmou Daniel Bóveda, vicepresidente da Rede Galega contra a Pobreza (EAPN Galicia) na presentación do informe “O Estado da Pobreza en Galicia”, na institución do Valedor do Pobo. Para avanzar máis defenden que é necesario «unir sinerxías entre as oenegués, pois pensamos que a pobreza é un problema social, que hai que abordala cun enfoque de dereitos, non de asistencialismo. A política social ten que ser transversal e implicar á consellería con ese nome, e ás de Vivenda, Cultura e outras», manifesta Bóveda.
Propón «garantir un ingreso mínimo vital adecuado para satisfacer as necesidades básicas das persoas e da súa calidade de vida. Dito ingreso ten que existir durante a situación de necesidade obxectiva» con implicación no emprego e no acceso a «unha educación pública, gratuíta e de calidade, onde se promova a integración, con máis bolsas que garantan a educación nas familias vulnerables; con educadoras e educadores sociais nas escolas para potenciar as habilidades sociais do alumnado», di.
Sostén que «saír da pobreza con garantías obriga a promover medidas en tres ámbitos, que implican ás Administracións galega e local. En primeiro lugar, a vivenda decente é prioritaria: precisamos medidas e políticas ambiciosas e urxentes para loitar contra a exclusión residencial na que malviven o 35 % das galegas e galegos segundo o último estudo Foesa, de Cáritas, comezando pola erradicación do chabolismo e da infravivenda, que aínda persiste en Galicia.
En segundo lugar, debemos seguir avanzando en accións integrais e continuadas de apoio e fomento do emprego non precario, adaptadas ás necesidades do mercado laboral, substituíndo a infinidade de medidas dispersas de escaso impacto actualmente existentes. Xa debería estar o programa da Consellería de Industria para a inserción sociolaboral para as persoas de familias en pobreza severa».
O terceiro ámbito, agrega Daniel Bóveda, é que «non podemos consentir que os papeis e os mostradores sexan máis importantes que as persoas. Temos un inmenso reto urxente nas administracións públicas, autonómica e municipal, de loitar contra unha crecente e asfixiante burocracia, que sobre todo está a prexudicar seriamente ás persoas en exclusión social. Chegamos a escoitar por parte destas persoas que se refiren a esas situacións como violencia administrativa».
Daniel salienta así mesmo que «nos últimos meses asistimos a un lamentable espectáculo político de fomento do discurso do odio, en especial contra as persoas en pobreza» e avoga por superalo. Na sede do Defensor, EAPN Galicia expuxo vídeos «que mostran a dignidade desas persoas, cada vez máis culpabilizadas. En Galicia non queremos políticos e políticas que queiran rendibilizar o odio ás persoas que máis sofren. Queremos seguir contando con deputadas e deputados que asuman a declaración institucional de hai dous anos no Parlamento de Galicia contra a erradicación da pobreza. Pedimos que sigan sen ceder ante a política de insulto e do odio ás persoas máis vulnerables, as vítimas de aporofobia, xenofobia, racismo, elegetefobia ou as que negan a violencia machista», apostilla.
As 126 entidades representadas en EAPN Galicia, entre elas Saúde Mental FEAFES Galicia, «temos interlocución lexitimada coa Xunta e coa Fegamp e hai un traballo de anos e unha evolución onde xa se demostrou que ten cabida a renovación. Se non estamos todas as oenegués xuntas na loita contra a pobreza e a exclusión, non se pode avanzar como esixe unha situación e uns problemas que afectan a tantas persoas», sinala Bóveda. O informe da situación da pobreza en Galicia foi presentado ante unha ampla representación do Parlamento de Galicia, oenegués, colexios profesionais de educación e traballo social, ademais da defensora e persoal desta institución. «Hai moitas persoas que se implican politicamente e que participan nas nosas entidades», destaca Daniel.
Vía La Voz de Galicia.
